از خمرها صحبت کردیم پس بد نیست بدانید که سالهای منتهی به دهه ۹۰ میلادی گروهی تحت عنوان خمرهای سرخ در کامبوج حکومت میکردند که عامل جنایات بسیاری بودند و امروز برخی از آثار جنایات آنها برای حفظ حافظه تاریخی مردم و عبرت دیگران باقی مانده است. اگر علاقه داشته باشید میتوانید از مزرعه مرگ که در آن هزاران انسان بیگناه اعدام یا زنده به گور شدند دیدن کنید و از آن طرف سری به بازداشتگاههای خمرهای سرخ بزنید.
کامبوج برای طبیعت گردان و مردم شناسان هم جای جالبی است. سرزمینی که حدود ۸۰ درصد از مردمش هماکنون روستایی و به نوعی بومی محسوب میشوند و آداب و رسوم خاص خود را دارند. قرار گرفتن در منطقه مرطوب هم باعث شده کشاورزی در این کشور رونق داشته باشد به طوری که ۳۴ درصد از کل تولید این کشور مربوط به محصولات کشاورزی است.
کامبوج از نظر اقتصادی، یک کشور قوی نیست. توریستهایی که به این کشور رفتهاند از بدی زیرساختهایی مثل راه و حملونقل گلایه دارند. بیکاری هم اگر چه صفر است اما ۲۰ درصد مردم زیر خط فقرند بیشتر مردم شغل مناسبی ندارند. با این وجود، کامبوج،در کنار مالزی منتظر است اگر بخواهید ترکیبی از بومی نشینی و تاریخ را با طبیعت ببینید.
چطور برویم؟
برای رفتن به این کشور، نیاز به اخذ ویزا دارید که در مالزی میتوانید با حضور در سفارت کامبوج در ۴۶, Jalan U Thant, Taman U Thant (نزدیک سفارت ایران در مالزی ) اخذ شود.
برای اخذ ویزا باید بلیط هواپیما و رزرو هتل در کامبوج و مدارکی مبنی بر نوع ویزا شامل دانشجویی یا کار را همراه با تکمیل فرم و مبلغ ۱۵۰ رینگیت تحویل سفارت داده و بعد از دو روز کاری میتوانید ویزای خود را تحویل بگیرید
با ایر اشیا و پرواز مستقیم میتوانید به دو مقصد سیم ریپ و پنوم پن از klia2 به مبلغ تقریبی ۲۵۰ تا سیصد رینگیت برای رسیدن به این کشور استفاده کنید.
KHR واحد پول کامبوج است . نقریبا هر ۴۰۰۰ KHR یک دلار محسوب میشود اما پول رایج در کامبوج و شهر سیم ریپ دلار می باشد
اقامت: هزینه هتل و اقامت در کامبوج و شهر سیم ریب مرکز گردشگری تاریحی کامبوج بسیار ارزان میباشدشما میتوانید به صورت انلاین هتل های بالای چهار ستاره را با خدمات خوب بین ۴۰ تا ۵۰ دلار رزرو نمایید
غذا: غذا در کامبوج بسیار ارزان و همانند مالزی است . فروشندگان خیابانی محلی به ازای هر وعدهی غذایی از شما ۴۰۰۰ تا ۸۰۰۰ ریل پولدریافت میکنند . هزینهی خوردن غذا در یک رستوران نیز چیزی بین ۱۲۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ KHR است .غذاهای اروپایی و غربی نیز در رستورانهای زیبا بین ۲۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ KHR سرو میشود . شما میتوانید غذاهای خوب و باکیفیتی را در رستوران Phnom Phen یا سیم ریپ با قیمتی حدود ۳۲۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ KHR پیدا کنید .
حمل و نقل: حمل و نقل محلی در شهر مناسب بوده و تنها چند دلار است . شما میتوانید به هر نقطهای از شهر که خواستید با اتوبوس سفر کنید و هزینهی آن نیز زیر ۴۰۰۰۰ ریل خواهد بود .اگر بخواهید از یک رانندهی شخصی استفاده کنید هزینهی رفت و برگشت معمولا چیزی بین ۶۰۰۰۰ تا ۸۰۰۰۰ ریل خواهد بود . همچنین میتوانید یک ون را با حدود ۳۰ دلار برای یک روز اجاره کرده و یا در ثصورت صرفه جویی بیشتر از موتورر های کالسکه ای به نام توک توک به مبلغ ۵ دلار در روز استفاده کنید
فعالیتها: تقریبا هر چیزی در این کشور یافت میشود . هزینهی برخی از این فعالیتها رایگان و برخی نیز بسیار گران قیمت است . افرادی که دوست دارند از آنگکور بازدید کنند باید هزینهی ورودی را نیز که تقریبا ۴۰ دلار است ، محاسبه نمایند. سایر تورها ، پیاده رویها و هزینهی ورودی نیز بین ۵تا ۲۵ دلار خواهد بود.
دیدنیهای کامبوج
انگکور وات
معماری پیچیدهی این معبد باعث شده است که مورد استقبال اکثر گردشگران قرار بگیرد. گستردگی و وسعت این معبد به حدی است که برای دیدن تمام قسمتهای آن باید چند روزی وقت بگذارید.
تونله ساپ
با قایقرانی در دریاچهی تونله ساپ میتوانید جاذبههای آن را از نزدیک ببینید و یک گشت آبی را در طول روز تجربه کنید.
سیهانوکویل
شهر سیهانوکویل با داشتن سواحل ماسه سفید و مجاورت با جزایر خالی از سکنه، امکاناتی نظیر غواصی و تجربهی خوردن غذاهای فوقالعاده را در اختیار گردشگران علاقهمند قرار میدهد. هر چند که فضای شهر فضایی خانوادگی و راحت محسوب نمیشود، اما مکان مقدس گردشگران کولهپشتی به دوش است.
پنوم پن
پنوم پن پایتخت کامبوج است و حال و هوای فیلمهای وسترن را دارد. با این حال نمیتوان از تماشای جاذبههای جالب آن صرفنظر کرد. پس از تخریب دریاچهی این شهر تمام توجهات به سمت رودخانهی آن جلب شده است.
جزیرهی بامبو
کل این جزیره را میتوان در ۱۰ دقیقه پیمود. نکتهای که خیلی در اینجا به چشم میآید فرهنگ بومیهای این منطقه و رقص سنتی کامبوجی که جزو رسوم ساکنین آن است.
شهر کپ
این شهرستان ساحلی زیبا نسخهی آرام شهر سیهانوکویل است؛ مکانی دلچسب و راحت که در مجاورت اقیانوس قرار دارد. ضمن اینکه هیاهوی سیهانوکویل را هم ندارد. خرچنگ تند از غذاهای معروف این شهر است. در کل، شهر کپ امکانات تفریحی خاصی ندارد، اما اگر به دنبال یک مکان دنج و آرام برای استراحت هستید گزینهی خوبی محسوب میشود.
پارک ملی بوکور
روزگاری این پارک محل پیادهروی اشراف فرانسوی بود و حالا بقایای به جا مانده از خانههای آن در این فضا دیده میشود.
باتم بنگ
این منطقه به زمینهای کشاورزیاش شناخته شده است و زمانی محل استعمارگران فرانسوی بود. معابد بزرگ، درختان بامبو و معماری چشمگیر از جاذبههای این شهر به حساب میآیند.
پراسات پره ویهر
این معبد به یک موضوع دعوا بین کامبوج و تایلند تبدیل شده است. تایلندیها ادعا دارند که این معبد متعلق به آنها است. سفر به این قسمت ساده نیست ضمن اینکه هزینهی ورودی برای گردشگران خارجی ۵ دلار است.
خوراک رتیل
محال است به کامبوج سفر کنید و این خوراک لذیذ را از نزدیک نبینید! غیر از خوراک رتیل غذاهایی مانند مار سرخ شده با کره و سیر از جمله غذاهای محبوب کامبوج به حساب میآیند.
دهکدههای شناور
سه روستای شناور در کامبوج وجود دارد که خانههایشان روی چوبهای بامبو ساخته شدهاند. بین این خانهها قایقهایی رفت و آمد میکنند و به مردم غذا و بدلیجات میفروشند. در میان گردشگران دهکدهی چونگ خناس محبوبت بیشتری دارد.
مزارع فلفل
خارج از شهر کامپوت، مزارع وسیع فلفل وجود دارد و این منطقه یکی از مرغوبترین فلفلهای جهان را تولید میکند.
کوکونگ
در این جزیره میتوانید جنگلپیمایی کنید. علاوه بر آن روی ماسههای سفید ساحل آن میتوان آفتاب گرفت. کوکونگ یکی از بهترین سواحل شرق آسیا را دارد. ضمن اینکه اقامت در این جزیره در شب غیر قانونی است.